غارت خیمه ها
زینب سلام الله علیها از غارت خیمه ها می گوید !
حضرت زینب سلام الله علیها می گوید : وقتی برادرم حسین علیه السلام شهید شد ، دشمن به خیمه های ما برای غارت و چپاول حمله ور گردید و من در این هنگام در خیمه بودم ، به ناگاه مردی با چشمان کبود داخل خیمه شد و هر چه بود غارت کرد ،
بعد متوجه امام زین العابدین علیه السلام که مریض بود و روی پوستی نشسته بود ، شد و پوست را از زیر پایش کشید و آن حضرت را روی زمین پرتاب کرد !
سپس به جانب من آمد و مقنعه و روسری مرا از سرم برداشت ! و گوشواره ام را با شدت کشید و گوشم را مجروح کرد ! و این در حالی بود که خودش به سختی گریه می کرد !!
گفتم : ما را غارت می کنی و اشک می ریزی ؟!
گفت : برای مصائب شما اهل بیت گریه می کنم !!!
و ما نمی دانیم که آیا بعضی انسان ها هم که برای مصائب اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله گریه می کنند ، مانند همین مجرم و ستمگر هستند ؟ و اگر به آنها بگویند اموال زینب کبری را غارت کن ، اطاعت می کنند یا نه ؟ براستی چه فرقی بین آن مرد کبود چشم و کسی که جز به خاطر منفعت و مصلحت خود کاری را عمل و یا ترک نمی کند ، و به وجدان و دین توجهی ندارد ، وجود دارد ؟!
من گریه ی این مرد کبود چشم و مولایش ابن سعد را در برابر کسانی قرار می دهم که فکر می کنند به مجرد گریه کردن یا تظاهر بهگریه نمودن ، می توانند وارد بهشت شوند ، اگرچه نفاق و حیله و گناه داشته باشند !!